Abdullah Çağrı Elgün - Ankara Seslen

Ankara Seslen

ANKARA SESLEN!

Hey Ankara, başın neden dumanlı? ! .
Seğmenlar, Botanik şöhretli, namlı,
Çankaya, İncek'in villalı, damlı.
Derdi çok, gamı çok, yürür Ankara.
Başını yağmur kar, bürür Ankara.

Mavi gözlü sarı kızın var senin,
Al-yeşil giyinmiş yazın var senin,
Meclis kürsüsünde sözün var senin,
Dünyaya hoş sözle, seslen Ankara,
Her fikirle yetiş, beslen Ankara

Varoşların çamur, gölet, bürümüş,
Akan suyun Papazbağ'a yürümüş,
Yedi tepen, gecekondu bürümüş,
Meclisinde misafirler ağırlar,
Gam kederi, rüzgâr ile uğurlar.

Seymen'e çıkanlar, seni bilirler,
Cümle halkın, Botanik'e gelirler,
Bütün iller, Çankaya'ya yürürler.
Sen gibi güzel il, var mı Ankara? Sana da bu yerler, dar mı Ankara?

Problem çözmeğe Meclis kurulur,
Beypazarı, Kızılcahamam sorulur.
Seni seyre, Atakule kurulur,
Sakla güzelliğin, bürün Ankara
Gizli gizli, bana görün, Ankara.

Atakule'n zirve, gözlem kulesi,
Yeditepen gören, gelir gülesi.
Kızlarının saçlarının lülesi.
Görenleri şaşkın şaşkın baktırır.
Selvi boylarına türkü yaktırır.

Nice uygarlıklar sende kurulmuş,
Boyuna bosuna, çok bey vurulmuş,
Seni görmek için, kule kurulmuş.
Sar, sarmala, saklan, bürün Ankara,
Açıkça, gizlice görün Ankara

Çağrı der: 'Güzellik, sade sende var! ..
Sürmeli kaşların, yüzde ben de var.
Boyun, posun, edân bilmem kimde var? ”
Al-yeşil süslenip, beslen Ankara,
Seymenler, Botanik, yaslan Ankara…
9 Haziran 2013, Ankara&Çankaya