Abdullah Çağrı Elgün - Ankara Hamamönü Gülbahçe

Ankara Hamamönü Gülbahçe

ANKARA HAMAMÖNÜ GÜLBAHÇE

Bir akşam arayıp, Ankara sordu,
Geleceğim dedi, muştular verdi.
Güller açtı gönlüm, İrem'i serdi.
Karun oldu mülküm, onuyorum ben
Yanında kavrulup yanıyorum ben

Kabakçı Konağa, Ankara indi,
Gönlümde yaramın sancısı dindi,
Ankara gül koktu, her yana sindi
Ankara, çevrende dönüyorum ben
Yanında kavrulup yanıyorum ben

Mehmet Âkif Parkı, gülle donandı.
Tacettin Veli'de ışıklar yandı.
Ezanlar okundu, ruhlar uyandı
Beden sıtma tuttu, donuyorum ben
Yanında kavrulup yanıyorum ben.

Hamamönü Gülbahçe'de oturduk
Kalpten kalbe giden, köprüler kurduk
Diz dize, göz göze sohbete durduk
Ankara, tutuşup, sönüyorum ben.
Yanında kavrulup, yanıyorum ben

Türküler söyleyip, alkışlar tuttuk Sobada ısındık, dünü unuttuk
Başka lezzetlerle, lokmalar yuttuk.
Ankara, kıbleğâh dönüyorum ben
Yanında kavrulup, yanıyorum ben

Çaylar geldi, masa, yattı sallandı,
Yanaklar kızıla, döndü allandı,
Sohbet koyulaştı; baldı, ballandı.
Ankara, tutuştum, sanıyorum ben
Yanında kavrulup, yanıyorum ben

Kıpır kıpır, heyecanlı yanımda
Ateş girmiş, kor tutuşmuş kanımda
Unutamam, hep kalacak anımda
Ankara, sevgine kanıyorum ben
Yanında kavrulup yanıyorum ben

Ankara'yla ben Cennet'i yaşarım
Derya, deniz, ummanları aşarım
Sen Ankara, ben Ankara şaşarım.
Ankara, kor ateş, banıyorum ben
Yanında kavrulup, yanıyorum ben

Kordan elleriyle, alev dudağı
Sandım ki girdiğim bu, İrem Bağı
Sinesi volkanik, Erciyes Dağı
Ankara, Gülbahçe anıyorum ben
Yanında kavrulup yanıyorum ben
27 Aralık, 2013, Ankara&Hamamönü, Gülbahçe, saa19.30