Abdullah Çağrı Elgün - Ankara Düğün Dernek

Ankara Düğün Dernek

ANKARA DÜĞÜN DERNEK

Beni benden götürdün Ankara yanıyorum,
Hayaline aldanıp, sevgine kanıyorum,
Nerde bir tık ses duysam, sen geldin sanıyorum.
Beni bensiz bırakma, beni bana geri ver,
Ankara, yanar bağrım, rüzgârdan saçların ser.

Ankara geçmez günüm, kendime geçmez sözüm,
Aklıma sen gelende, kan ağlar iki gözüm,
Sen bu yerden gideli, yandı yıkıldı özüm,
Hayalinle yaşıyor, izinde yürüyorum,
Rüyalarım gündüzde, Ankara görüyorum.

Yine gel Kızılay'a, seni bana, geri ver,
Güven Park'ta karşıla; ellerin, elime ver,
Dinlendir Kumrular'da, saçların bağrıma ser,
Mest et beni koynunda; çıldırayım, coşayım, Sevinç, neşe içinde; yarışayım, koşayım.

Uzanayım dizine, bu seferlik izin ver
Yasla başın bağrıma, ellerime yüzün ver,
Bu sevgi, mutluluğun, mühletini güzün ver,
Meclis, Lozan, Altınpark, aşkımızla şanlansın.
İncek, Eymür, Mavigöl; biz gelende canlansın

Uyusam kucağında; ellerim, ellerinde,
Ankara şehri yansır, saçının tellerinde.
Sarmaş dolaş olalım, kucak ve kollarında
Sen sardıkça yak beni, Cennet'lere tık beni,
Alt üst olup elleşip, sen tuş et, yık beni.

Ankara düğün dernek, her an dilimde adın,
Kucaklayıp sarışın; dudaklarımda tadın
Seni hiç unutamam; Ankara, çılgın kadın
Sensiz bırakma seni, bana beni geri ver,
İstersen yüz derimi, çık üstüme seriver…
9 Haziran 2013, Ankara&Çankaya