Abdullah Bozkurt - Çaresiz Yakarışlar

Neden sustu, neden konuşmuyor gözlerin,
Hiç bu kadar ümitsiz olmamıştı sözlerin
Gözlerinden akan yaşlar benimdir sevgilim
Hıçkırıklarının sebebi, sahibi benim.

Ayrılık olmasaydı yine böyle olur muydu?
Sözlerin beni derinden vurur muydu?
Yok yok! Bu kez de vuran gözlerin olurdu
Nerdesin sevdiğim, nerdesin ölüm sebebim

Akarken kan gözlerimden Ağıt yaktım ta derinden
Yokluğuna acıdı yüreğim
Nerdesin nazlı bebeğim?

Bak her yer kapkaranlık, hava kararıyor
Sevdiğim sensiz hayat sona eriyor
Artık çık ortaya oyun bitiyor
Göster çehreni zira ölüm beni bekliyor

Ayrılık vakti mi geldi ne oluyor
Neden yalnızım yoksa ölüm mü dost oluyor?