Abdullah Bedeloğlu - Ölümsüz Gerçek

Ölümsüz Gerçek

ZEMZEMDEN DAMLALAR
Öz kardeşi vatan haini ilan etmekti huyu,
Coşturdu mehterle hadım dönmeler soyu,
Davulla yürüdü, Müslüman'a, Türk'e vurdu.
Vurdu ha vurdu yedi kıtayı yabancıya sundu.
Sonunda vatan, kanunu, adaleti elde buldu.

İşte kültürün, işte sanat, istediğin kadar inkâr et, palavra at.
Kardeşine kurşun, aşına zehir atmaya devam et ya da tövbe et! Çomağı davula vurdu, seni öz yurdunda garip, tutsak koydu.
Bir gün güldümse inanma, dudaklarımdaki kasılma.
Bir acı veda edişten kalma yansıma, vatanıma.

Senin olsun vicdan azabına eş ölümlü yalan,
Ve ayrılık Atadan, yardan, vatandan, arkadaştan,
Kölelikten, hamallıktan zehirle pişmiş aştan,
Semeresi olmayan emeğin, ne farkı var angaryadan!
Gidince ölümsüz gerçek; çamur ve sudur geride kalan.
Abdullah Bedeloğlu