Abdullah Baydar - Sessiz İçtenlik

Sessiz İçtenlik

Sessizliğim esaretimdir aslında,
kendime,
deniz yıldızlarıyla kuşatılmış
kumdan kalelerimin
karanlık ve ıslak zindanlarında
bir başka yerin
başka bir zamanında
seni beklerken bulurum kendimi
-- kurtar beni,

tadını çıkarmaya çalıştığım
sessizliğin sesine
küçük adımlarla yaklaşıp
ürkütmemek için
çocuksu düşlerimi
aklıma gelen ilk şey
sensizliğim oluyor -- unutma beni,

her düşen yaprağın
peşin hükümlerden arınmış
çıkardığı sesle çınlıyor kulaklarım
zaten düşecekti diye
yankılanıyor mesgul zihinler
genç bir ağıtın
döktüğü gözyaşı eşliğinde,
-- ağlatma beni,

yeni bir ümidin
rüzgarla başlayan savaşı
yıldızların dilek çığlıklarıyla
kayıp gitmesi gibi sonlanırken
sessizce
yakamozlara sıkıca sarılırken
bulurum kendimi
-- haydi sar beni,