Abdullah Baydar - 87-gözlerindeki Orman

Sevgilim,
bilmelisin ki;
sen her gülümsediğinde
dudağının kenarında bir şelale,
gözlerinde saklanmış bir orman
görüyorum,

Öyle bir orman ki bu,
Köklerine sıkı sıkıya sarılmış
Hayata tutkuyla bağlı
tatlı bir heyecan içinde
yaşanmayı bekleyen ve özlenen
bir hayat ve bir an;

bir hayat ki;
bir orman kadar yeşil ve hür,
derin gözlerin kadar özgür,

şelalenin hemen yanında bir köşk
verandasında yiyano çalan
tatlı bir kadın
üzerinde sırtı açık siyah bir elbise
boynunu saran kırmızı bir şal
parmaklarının her dokunuşu
ayrı bir nota, bir esinti
rüzgarına kavuşmuş bir yaprak ipeksi yanakları al al
yağmur sonrası toprak,

sonrası bir rüya gibi,
dudağının ucunda bir dokunuş
bir serçe kanadı kadar
yumuşak bir ten
bir kuğunun suyla dansı kadar
estetik,
her rengi içinde barındıran sen;
ayrı bir güzellik...

işte sevgilim;
sen ormanın en derinlerine
ulaşabilen,
kristal güneş ışıkları kadar sıcaksın,
sen gecenin en koyusunda
üzerime yağan çiy tanesi,
bir yaprağın üzerindeki
yağmur damlası gibi,
içtensin,
Ve hep böyle kalacaksın.....

SEVGİLERİMLE....

18.06.2014 İst. 01:40 – 07:45