Abdullah Aydın - Oğlum Hüseyin'e

Sen sert bakışlım, kara kaşlım,
Haksızlığa mert duruşlu, dik başlım,
Baban her gece öpmeden uyuyamaz..
Sen yıllar sonra gelen, biricik sevdam'
Gül yüzlü, son erim, minik Hüseyin'im
Şaşırtıyor, girişken avuca sığmaz bu tavır,
Daldan dala konan, hırs içinde gönlün,
Allah utandırmasın, zora karşı versin sabır,
Hakka kul, bereketli geçsin ömrün Hüseyin'im
Umutsuz sıkıntı var, gözlerim dolu dolu
Görebilecek miyim bilmem büyüdüğünü,
Nasıl bir adam olacaksın, bırakma hak yolu
Ah Hüseyin'im çok isterim göreyim düğününü..
Bırakıp gidersem üzülme,minik Hüseyin'im
Özlersen dualar et kucak kucak..
Ona benzersin, benim de babam vardı.
Bu iyi insanı sen bilmezsin Hatırlayınca dua eder ağlardı'.
Nasıl çekmiş bilmezdik, hep isterdik
Bilmezdik ki yoksulluğun sancısını'.
Düşününce onun bu halini
Anlıyorum, baba yüreğinin acısını'
Babandan, zengin yaşıyorsun çocukluğu,
Büyüğüne saygılı ol küçüklerini sev,
Herkes nasibine göre, yaşar yoksulluğu'
Yüreğinde kin tutma, dolsun sevgiyle
Gençken çok çalış , hak yeme,hakkını yedirtme
Kanaatkar ol , şükret Hakkın verdiğine,
Haksızlığa susma , zulme asla boyun eğme,
Ölüm gerçek, heran gelecek diye hazır bekle
Sarıl boynuma Hüseyini'im
Her canlı , nasibini alıp gidecek unutma.
Hakkım helal sana, son sevdam minik HÜSEYİN'im