Abdullah Atay - Sensizlik

Sensizlik

Sevdalı gülüşünde
Coşar gönül pınarım
Vedalı gidişinde
Ben bin ömür yanarım…

Gönül düştü kedere
Bin ahım var kadere
Gözyaşlarım bir dere
Yokluğuna ağlarım…

Sensiz geçen her ana
Garip kalmış bu cana
İçerim yana yana
Lanetler yağdırırım…

İşlediğin çevrene Boş kalmış çerçevene
Şimdi solgun çehreme
Bakıp bakıp dalarım...

Gözümden akan sele
Seherde açan güle
Bir de garip bülbüle
Yarim seni sorarım…

Sustu artık şarkılar
İçimde bin korku var
Vurgun yemiş gönlümün
Mecnundan ne farkı var…

Sensiz dünyam yıkarım
Hem yıkar hem yakarım
Kalbime kör kurşunu
İnan canım sıkarım…