Abdullah Atay - Sensizliğinde

Sensizliğinde

Hazanım bahar oldu
Tutunca ellerimi
Vuslat çiçeğim soldu
Unutunca sen beni...

Yürek yandı kül oldum
Suya hasret çöl oldum
Bir garipce kul oldum
Unutunca sen beni...

Kefen sarsa bedeni
Toprak çürütse teni
Sen yaşamın nedeni
Unutamam ben seni...
Onca gönle aksamda
Has gülleri koksamda
Her güzele baksamda
Avutamam kendimi...

Tanrı cenneti verse
Her yanım huri sarsa
Ömür bin yıl da sürse
Avutamazlar beni...

Ecel şerbetin içince
Can bedenden göçünce
Kabrimde gül açınca
Unutma sen de beni...