Abdullah Atay - Maniler(125) 'ben Yare Gülüm Derdim...'

Maniler(125) 'Ben Yare Gülüm Derdim...'

Ateş közdür kömüre
Sevgi özdür gönüle
Yarin güzel olunca
Kışlar yazdır ömüre…

Bir zalimin yüzünden
Yürek yanar hüzünden
‘Gelcem' dedin gelmedin
Bıktım artık nazından…

Yari gördüğüm anda
Coşar kanım damarda
Nice güzel gördüm de
Yine gönül o yarda…

Esince seher yelim
Kokuyor bahar gülüm
Sen bende ben olunca
Uzaktan bakar ölüm…
Ben yare gülüm derdim
Gülüme gönlüm verdim
Baharın leylim vakti
Bağında gülün derdim…

Yayla suyu serindir
Aktığı yer derindir
Viran olmuş bu gönlüm
Yar senin eserindir…

Şu gönül susuz kurak
Kalınca yardan ırak
Yar yolunu gözlerim
Karalar bağlayarak…

Susuz dere akar mı
Hiç bendini yıkar mı
Yiğit olan yiğitler
Başka yare bakar mı…