Abdullah Atay - Maniler (51) ' Cemre Düştü Toprağa...'

Maniler (51) ' Cemre Düştü Toprağa...'

cemre düştü toprağa
can geldi dağa bağa
bir hayırsız yüzünden
döndüm kuru yaprağa...

geceler ıssız sessiz
günler geçmiyor sensiz
gül benli ak tenli yar
gönlümde sevgin sonsuz...

sevda gitmiyor baştan
gönül bıkmıyor aşktan
sevmeyen yüreklerin
hiç farkı yok ki taştan...

sevenler sevdiğiyle
hep el ele tutuşur
hicranın ateşiyle
yanar yürek tutuşur...

bal kaymak koydum tasa
dağıttım eşe dosta
bugün yari görmedim
yürekte bin bir tasa...
gonca gülü budarım
güle canım adarım
nazlı yardan ayrıldım
neden gülmez kaderim...

nazlı yarim bir güldür
gel de yar beni güldür
vuslatın ırmağında
aşk akar güldür güldür..

ipek kuşak belinde
mektubum var elinde
o yarin güzelliği
cümle alem dilinde...

balla kaymak ezdik biz
badeleri süzdük biz
vuslatın bağlarında
sarmaş dolaş gezdik biz...

yüksek yüksek bacalar
dilim yari heceler
sen orada ben burda
geçmez oldu geceler...