Abdullah Atay - Maniler (49) ' Seven Kalb Aşkı Tanır...'

Maniler (49) ' Seven Kalb Aşkı Tanır...'

seven kalb aşkı tanır
sevmeyense utanır
bu benim deli gönlüm
yar gelince uslanır...

entari giydim keten
yandı tutuştu beden
ben yare gönlüm verdim
daha ne ister benden...

evinin önü asma
sevdiğim bana küsme
sana canım vereyim
yeter ki surat asma...

yarim pınara gider
hem gider hem el eder
çok salınma sevdiğim
eller görür söz eder...

nazlı yarin yanında
cenneti ben neyleyim yoksa yarim yanımda
nerde gönül eyleyim...

yar peşinde yoruldum
şükür aradığım buldum
bahar gözlü gülüme
gönül tahtımı kurdum...

gonca gülü derdi gönlüm
sevdiğine verdi gönlüm
gonca güller arasında
muradına erdi gönlüm...

yare aldım yemeni
dedi yar bekle beni
ay battı şafak attı
daha yarim gelmedi...

abdullah atay der ki:

yürekler olmasın katı
sevgidir hayatın tadı
haram helali bilelim
görelim biz tanrı katı...