Abdullah Atay - Maniler (43) 'sevgi Gönle İlaçtır...'

MANİLER (43) 'Sevgi Gönle İlaçtır...'

sevgi gönle ilaçtır
seven aşka muhtaçtır
nice insanlar var ki
karnı tok gönlü açtır...

güllleri diken bilir
sevdayı çeken bilir
vuslatın şerbetini
gönüle döken bilir...

peteğinde bal olayım
çiçeğinde dal olayım
sıkı sıkı sardığım
gül tende şal olayım...

bedende benin olayım
teninde tenin olayım
gönlüme bir giriver
yeter ki senin olayım...

gözyaşım sicim sicim
nedir ki benim suçum yarim bende değilse
bu dünyada bir hiçim...

efil efil esersin
gün gelir sen küsersin
şirin sözlü nazlı yar
sen hak'tan bir esersin...

gonca güller derilsin
sevenlere verilsin
vuslatın bağlarında
mutluluğa erilsin...

güzümde gazelimsin
baharım güzelimsin
ay yüzlüm yıldız gözlüm
sen benim özelimsin...

abdullah atay der ki.

güvenme sen her kula
herkesle çıkma yola
sen ona canın versen
gene satar bir pula...