Maniler (42) ' Yarin Zülfü Dolaşık...'
dereler boz bulanık
yüreğim yare yanık
ölümden de betermiş
kahrolası ayrılık...
hicran zarar ömüre
vuslat yarar gönüle
sevmeyi bilenlerde
büyür yürek sevgiyle...
sevmek sevilmek hoştur
gerisi yalan boştur
bir güzelin peşinde
koştur allahım koştur...
fırsat elde bir kuştur
sevda gönülde hoştur
güzeli gösterense
sürmeli göz ile kaştır...
evinin önü çeşme
sevdiğim derdim deşme
yıllarca peşindeydim
şimdi ardıma düşme...
yarin zülfü dolaşık
gönül yarla barışık
nazlım küsmüş gidiyor
kalbim hüzne alışık...
olursa sevende gurur
sevgi gönülde kurur
bir selam gönderirsen
akan gözyaşım durur...
sevdan ile durulurum
bakışına vurulurum
yar beni terkeylerse
kör kurşunla vurulurum...
sevgi yüklü gönülü
eylerse bak dost eyler
bir kötüye düşme sen
kötü canın kast eyler...