Abdullah Atay - Maniler (41) ' Açmayan Gül Derilmez...'

Maniler (41) ' Açmayan Gül Derilmez...'

açmayan gül derilmez
gerçek seven darılmaz
garip divane gönlüm
yar gelmeden durulmaz...

yar bana bir gülünce
yari bende bulurum
yar yanımda kalınca
ben yarda yar olurum...

şamdanımda mumum var
yardan başka kimim var
yarim bana gelecek
allah'tan umudum var....

yarim zülfünü tarar
gönlü yarini arar
sevgisiz boş yürekler
bilmem ne işe yarar...

aşkımız geldi göze
nazarlar değdi bize
el el göz gözeyken
hasret kaldık bir söze...
sevdiğini bileyim
gönlündeki gülü ver
gözyaşımı sileyim
gönülden bir gülüver....

aşkımız gizli güzel
gönüller sözlü güzel
gül benli ak tenli yar
birazcık nazlı güzel...

sevgisiz gül bitmiyor
sevda baştan gitmiyor
yari uzaktan sevmek
deli gönle yetmiyor...

abdullah atay der ki;

kibirlenme malınla
gönül kırma dilinle
seninle birlik gider
ne verirsen elinle...

maniyle çıktım yola
hatam varsa affola
tüm seven gönüller
yar ile şifa bula...