Abdullah Atay - Maniler (23) 'aşkta Gurur Olmaz'

Maniler (23) 'Aşkta Gurur Olmaz'

koyun kuzuya meler
sesi yüreği deler
yardan ayrı kalanlar
bilmem ki nasıl güler...

sen gittin gideli yar
bu yürek hep eriyor
sen gelince vallahi
aşkım çığ çığ büyüyor...

gönül seni arıyor
her gördüğüne soruyor
hüznün acı okları
her an beni vuruyor...

bahçenin süsü güldür
sevginin sesi dildir
ağlayan bu kalbime
girde yar beni güldür...

gönül bir kuyudur sevgi onun suyudur
olur olmaz her şeye
küsmek yarin huyudur...

yar derdimi bilenmiş
göz yaşımı silenmiş
benim için her zaman
canın verip ölenmiş...

söndü yıldızım ayım
çıkmaz sokaklardayım
hüzün nedir bilmezdim
şimdi efkarlardayım...

dikensiz gül olur mu
yolcusuz yol olur mu
affet beni sevdiğim
hatasız kul olur mu...

gerçek sevgi yücedir
aşksız gönül gecedir
yardan ayrı kalanın
her anı işkencedir...