Abdullah Atay - Maniler (19) 'tükenen Umutlar'

Maniler (19) 'Tükenen Umutlar'

dereler çakıl doldu
gönlümün gülü soldu
gül varken diken sevmek
bana bir akıl oldu....

kader ağın örüyor
gözyaşlarım kuruyor
gittiğin günden beri
gönlüm seni soruyor.....

yanan şu yüreğime
bir de felek vuruyor
bak yanağımda hala
dudak izin duruyor....

ben seni unutamam
başka eller tutamam
gurbet ellerde sensiz
gönlümü avutamam...

yüreğe çarpar sesin
gözüm önünde resmin yokluğunda yine de
dilimden düşmez ismin...

sensiz sabah olmuyor
gönül huzur bulmuyor
ellerdeki güzeller
kadir kıymet bilmiyor...

her güzelin var derdi
yarim bana'can' derdi
bu gönül gül yerine
çakır dikeni derdi..

zaman su olup akar
özlemin yürek yakar
şu benim garip gönlüm
yollarına hep bakar...

abdullah atay der ki:

susuz çiçek kururmuş
diken gülü korurmuş
öfke ile kalkankar
zararla otururmuş...