Abdullah Atay - Gel Gayrı

Gel Gayrı

Hicranın bulutu çöktü içime
Gözyaşlarım akıp giden sel gayrı
Be hey zalim seven kalbin suçu ne
Hasretine dayanamam gel gayrı.

Bıraktığın hayalini saklarım
Unuttuğun bir tel saçın koklarım
Gece gündüz yollarını beklerim
Hasretine dayanamam gel gayrı.

Hep adını sayıklayıp dururum
Vurgun yemiş yaprak gibi kururum
Sensizliğin her bir yanı uçurum
Hasretine dayanamam gel gayrı.

Leyla'yla Mecnun'u örnek alarak Şu felekten koca ömrü çalarak
İlelebet hep yanımda kalarak
Alnımdaki kem kaderi sil gayrı.

Bir tatlı sözüne gönül bağlarım
Sevdanla geçiyor ömür çağlarım
Hazanda baharken gönül bağlarım
Sana hasret aşka hasret çöl gayrı.

Bu sözlerim duvara mı taşa mı
Zehir ettin sen bana bu yaşamı
Doğduğum gün, on dört şubat akşamı
Yüce Tanrı'm bu canımı al gayrı.

Ferhat'a döndürdün gönlüme girip
Gençliğim söndürdüm ömrümü verip
Dermansız yaresi olan bu garip
Şu dünyadan göçüp giden kul gayrı.