Abdullah Atay - Dön Gel Sevdiğim

Dön Gel Sevdiğim

Alev alev yanan aşkım kül oldu
Gözümden dökülen yaşım sel oldu
Gidişinle inan başım del oldu
Gurbet ellerinden dön gel sevdiğim…

Maziyi özleyip bir ah çekersen
Sürmeli gözlerden yaşlar dökersen
Sılaya dönüşte yol iz bilmezsen
Seher yellerine kon gel sevdiğim…

Kanayan bu gönül sonsuz sancıda
Yaşanan bu ömür sensiz acıda
Baharda hazanda gündüz gecede Aklına düştüğüm an gel sevdiğim…

Verdiğin ümitler solup kuruyor
Sensizlik sinemi delip vuruyor
Ecelim kapımı çalıp duruyor
Azrail gelmeden sen gel sevdiğim…

Sevenler kavuştu hepsi yarine
Gayrı dayanamam yar hasretine
Gittikçe iniyor yaram derine
Ne yazık bedenim senin yerine
Toprağın sardığı gün gel sevdiğim…

Ne yazık bu teni senin yerine
Toprağın sardığı gün gel sevdiğim…