Benim
nazlı yarim gelince
gökte uçan kuş benim
bir de benden gidince
yüreciğim taş benim...
gül yüzlüm bir gülünce
açan gonca gül benim
nazlı gülüm küsünce
feryat figan dil benim...
yar gönlüme akınca
coşup akan sel benim
olmazsa yar yakınca
betim benzim kül benim...
gönül yare varınca
baharda ki yel benim
gönül yarsız kalınca
susuz kurak çöl benim...
yar gülünü verince
peteğinde bal benim
bir de yar terk edince
iflah olmaz kul benim...
Abdullah Atay