Abdullah Ataş - Söyle Ne Edem

Terkettim köyümü, düştüm yollara,
Yem olmamak için zalim kullara,
Dost bildiğim satmış beni pullara,
Kaderim böyleyse söyle ne edem.

Kendimi bağladım yazı turaya,
Tesadüf eseri geldim buraya,
Her gece ağlayıp, bakarken aya,
Yaşarken öldüysem söyle ne edem.

Çile dünyasında huzur aradım,
Ölmek çare değil, farkına vardım, Yaşarken bahtiyar, olurum sandım,
İhtiyar olduysam, söyle ne edem.

Tövbem taze iken sevdaya henüz,
Mevlam nasip etti, vakti ise güz,
Bazen acı gördüm, bazen ise yüz,
Tövbeme mahçupsam, söyle ne edem.

Öyle bir alem ki, görmedim vefa,
Hep eziyet verdi, bin çeşit cefa.
Sen de bir zalimsen, süresin sefa,
İşte gidiyorum, söyle ne edem.