Abdullah Ataş - Sen Ve Ben

Yorma hiç kendini biraz rahat ol,
Ben seni bilirim, sen ise beni.
Bir olmadı asla, gittiğimiz yol,
Ben gülü seçmiştim, sense dikeni.

Sana göre robot, duygusuz bendim,
Hayal mahsulüydüm, uzaydan geldim.
Aldandın kabul et, bak hiç yok derdim,
Sen oldun bu şehrin boyun bükeni.

Sen el parasıyla ödünç yaşarken,
Ben hiç yorulmadım, işe koşarken.
Sen ayyaş gezmeyi huy edinmişken,
Arayanlar ayık buldu hep beni.