Abdullah Acar - Zaman Yağmurunda Bir An

Zaman Yağmurunda Bir An

Düşünüyorum da
çıkıp yağmurun altına
sicim gibi inen yagmurun altına
kimsesiz, yapayalnız ve çırılçıplak ıslansam
ne bir evim olsa ne sığınağım
ne de bir agaç altı sığınacağım

acaba ne yaparım!

Önce korkarım herhalde
iliklerime kadar ürperir
hücrelerime kadar titrerim
yalnızca üşümekten değil, hayır!
yalnızlıktan,yurtsuzluktan da değil
fakat An'ın dehşeti ürkütür beni

düşünüyorum da

böyle bir anda
hic kalkmamacasına bükersen dizlerini
ve boynuna inecek giyotini bekler gibi beklersen kaderini
yağmurun fiskelerine kanmadan
rüzgarın itip kalkmasina aldırmadan
ve günlerin,ayların
hatta mevsimlerin
farketmeden,su gibi
akıp gittiğini ayaklarının altından
işte böyle teslim olursan
boyle verirsen An'a ruhunu
sanırım o An omre bedeldir
felek dahi o An'a bendedir.

Çünkü, zaman yırtılır o an
ve zamandan kurtulur An
ve zamanlardan bir zaman
yakalarsa eğer An'ı
başlar kaderden kadere yolculuk
ya da yakalanmaz ebede kaçarsan
çizgin küçülür, noktalaşırsın
sonra yok olur, sonsuzlaşırsın..

Evet! zaman yağmuru bir gun duracaktir
Peki yağmur durdugunda ne olacaktir..