Abdullah Acar - -'kutlu Elçiye'

-'Kutlu Elçiye'

Âlemlerin göz aydınlığı,
İnsanlığın övüncü
Selam, Selam sana
Ey Kutlu Elçi

Gözü aydındı sen geldiğin için
Tüm yaratılmışların gözü aydındı
Bir tek in ve cin şeytanları üzgündü
Bir tek onlar kızgındı için için

Sonra başladı kutsal yolculuk
Başladı zorluklar, çileli günler
Hüzün yılları ardı ardına geldi
Sevenler sevilenler kaybedildi
Ah! o o vicdansız müşrikler
Sana nasıl da reva gördüler
Bunca eziyeti, cefayı, işkenceyi
Nereye, nasıl sığdırdılar
Onca öfkeyi, hıncı
Gözleri görüyordu belki
Ama gönülden kördüler
Onlar hakikate kör
Rablerine nankördüler

Ah! o zamanda yaşıyor olsaydım
Yanında zalimlere karşı koysaydım
Siper etseydim gövdemi önünde
Atılan taşlar, sana değil, bana vursaydı
Uhudda kırılan diş benimki olsaydı Ben olsaydım Taifte ikinin ikincisi
Benim ayaklarım kanla dolsaydı
Seninkinin yerine…

Rahmetin müjedicisi
İnsanlığın sevinci
Selam, Selam sana
Ey barış elçisi


Çölün kavuran sıcağında yürürken sen
Sana gölge veren bir küçük bulut olsaydım
Hüzünler hüzünleri, çileler çileleri doğururken
Yüreğine serpilen bir avuç umut olsaydım
Hem yetim hem öksüz kalmıştın küçük yaşında
Öyle melül ve mahzun ağlarken bir başına
Göz yaşını silen bir parça mendil olsaydım
Başını okşayan bir merhametli el olsaydım
Seni teselli eden bir tatlı dil olsaydım
Sana kollarını açan sımsıcak bir kucak
Başını sokacağın bir yuva, bir ocak olsaydım
Gönüller fethederek kurduğun kutlu devlette
Vicdan burcuna diktiğin sancak olsaydım


Sen alemlerin nuru
İnsanlığın gururu
Selam, Selam sana
Ey Allahın Rasulü

6&7&2014 - Ankara