Abdullah Acar - Aynalar Ve Yalanlar

Aynalar Ve Yalanlar


Aynalarda dökülüş
Kırık cam parçaları
Kanayan dudaklar
Eğrilmiş yüz hatları
Ve o anlar...
O sıra üstü
O yankesici anlar
Aynalar boyu çöküş
Aynalarda yalanlar...

Bakışı iğdiş eden kırmızı
Bakıra kutsallık veren düğüm
Geceler boyu düşlediğim cehennem
Yıkandığım alev, tutunduğum acı
Kırık aynalarda gösterir kendini
Bir yüz uzanır
Bir dudak yaklaşır kulağa
Ve aynalar yalanlanır...

Sonlu bir bahar akşamıdır yaşanan
Kaderinde var solmak çiçeğin
Kulağı okşayan nağmeler
Hatta, hatta o dizeler O tutulası
O vurulası, tutuklanası
Dizeler bile
hep taze kalmayacak
Ne garip! ..
Bir ihtiyar meşe palamudu
Sırtını aynalara dönüp
Eski günlerini anacak
Kaygısız kedersiz taylar bile
Koşmaktan usanacak
Ve o gün başları önlerinde
....Aynalar
bir kez daha yalanlanacak

İçimde devinen bir sıkıntı bu
Bir iç burkulması
Bir yürek itirafı belki de
Ruhum! Sen kapan yansımalarına!
Pabuç bırakma, aynaların
Bir küçük baş dönmesi
Bir küçük çarpıntı bu
Ne çıkar burçlara uzatsan da sesini
İnanma dostum, inanma yüreğim
Ne güzdür zaman, ne aşk mevsimi
Aynaların oyunları bunlar
Aynaların yalanları....