Abdulkadirpolat - Yasadışı Bir Aşkın Ölüm Defteri

Yasadışı Bir Aşkın Ölüm Defteri

I. hafta
İçim içimi kemirip duruyor günlerdir
Gözlerimi gecenin dişleri
Ne zaman adının cemresi düşse aklıma
Dilsiz bir çocuk çığlık atıyor göğüs kafesimde

II. ay
Yıllanmış bir düşölüsüydü
Dudaklarının kırık kadehiyle
Bana sunduğun şarap
Yoksa ellerinin dikenli telleri olmazdı
Sevdam diye canıma sardığım azap
Yaşarken daha ölmüş gibisin be canına yandığım
Anladım işte anlıyorum
Yoksa güzel gözlerinden geriye
mermerden yontulu bir gülüş kalmazdı

III. yıl
Çiçekler yüzüme bakınca soluyor
Bir yudum almadan daha
elimde artık oluyor rakım Şarkılarımız öksüz
Şiirlerimin eti kasap tezgahlarında
Pusulasız adımlarla arşınlanır mı koca bir şehir
Hangi yola çıksam en başından dönüyorum
Bilemedim hala bilemiyorum
Ya içimde
doğru bir aşk
can çekişiyor
Ya da yavaş yavaş
ölüyorum

IV. yüzyıl
Bu ne menem bir kalmadır ki
Kahrettim ekmeği
Bütün suları yeminimle kirlettim
Lanetli bir gurura teslim ettim gönlümü
Ömrümü rehin verdim hesaplı aşkların eline
Karşılıksız bir çek miydin neydin
Hayatın aşkıma karşılık yanlış ödediği
Gülemedim hiç gülemiyorum
Bu nasıl bir sevmeydi ki
Her çekip gittiğinde
Ben bittim