Abdulkadir Turğut - Ben Bir Çocuğum

Ben Bir Çocuğum


Ben bir çocuğum
Anadolu'nun unutulmuş topraklarında
Ellerim nasırlı ellerim çatlak

Ben bir çocuğum
Dünyanın yükü var omuzlarımda
Gözlerim buğulu gözlerim ıslak

Dokunmayın! Dokunmayın bana
Dokunursanız ağlayacağım

Ben bir çocuğum
Bir mayın tarlası yüreğim
Yüreğim patlamaya hazır bir volkan
Dokunmayın! Dokunmayın bana
Dokunursanız patlayacağım

Ben bir çocuğum
Bazen küçük bir çobanım ben
Otlatırım koyunlarımı
Sabahın alaca karanlığından akşamın serinliğine dek Heybemde bir kuru soğan bir parça ekmek

Ben bir çocuğum
Dolaşırım şehrin sokaklarında
Bazen başımda bir tepsi simit satarım
Bazen kolumda bir sandık, ayakkabı boyarım

Ben bir çocuğum
Sözde bugünün mutluluğuyum ben
Sözde gelecek günlerin umuduyum ben
Oysa ölen benim Afrika ülkelerinde açlıktan
Oysa yaşamak için çöplüklerden ekmek toplayan benim

Ben bir çocuğum
Çocukluğunu yaşayamayan
Ben öksüz kalırım hep savaşlarda
Benim suça itilen hep sokaklarda

Ben bir çocuğum
Bırakın kor kor olmasın yüreğim
Bırakın kelepçesiz kalsın bileğim
Annem ağlamasın..
Anneler ağlamasın..
Ve çocuklar ve çocuklar hiç ağlamasın..