Abdulkadir Saylan - Yaşam Bir Okuldur

Yaşam Bir Okuldur


Yaşam bir okuldur,
Kaç sınıf olduğu belirsiz.
Ve her saniyesi bir sınavdır.
Sınav süresi
Soluk aldığın müddetçe
Devam eder.
Son nefese kadar vize,
Son nefes ise finaldir.
Final sorusu Kelime-i Şehadet.
Söyleyemezsen yandın.

Sınav bittikten sonra
Şanslıysan ruhun
Rahatça ayrılır bedeninden.
Sonra ceplerini boşarlar,
Elbiselerini çıkarırlar.
Öbür tarafa mal götürülmez bilirsin ya.
Sonra musalla taşına koyup
Cansız bedenini güzelce bi yıkarlar.
Ardından bir kefene sararlar.

Ha bir de cenaze namazın kılıp,
Bu şahsı nasıl bilirdiniz?
Diye bi soru sorar imam.
Eee ölmüş gitmişsin ya
Heralde herkes
Çok iyi bir insandı rahmetli der.
Sonra imam devam eder.
Hakkınızı bu adama helal ediyor musunuz? der. Dua et ediyoruz desinler.
Yoksa daha tabuttayken
Hapı yuttun demektir.

Velhasıl tabutun alıp
Mezarına kadar getirirler.
Kazılan çukura koyup
Üzerine toprak atarlar
Gelki en yakınların ve sadık dostların
Üzerine toprak atmak için yarışırlar adeta.
Hani ölünün üzerine toprak atmak sevaptır ya.
Sonra talkinini okuyup
Sana şunu söylerler.
Artık tek başınasın dostum.
Mezarının başında bir fatiha okurlar.
Evine gelip bir kaç gün
Taziyende oturular.
Bir kaç gün sonra
Herkes kaldığı yerden hayatına devam eder.
Ve gün geçtikçe bir bir unuturlar seni.
Sen ise Allah bilir
Kabrin ne haldedir?
...........
Dostum!
Herkes ölecek bu muhakkaktır.
Önemli olan yaşarken
Allah rızasını kazanıp
Güzel ölebilmektir.
Henüz soluk alıyorsun değil mi?
Öyleyse şansın var demektir.
Güzel düşün güzel yaşa.
Ki güzel ölebilesin...