Abdulkadir Saylan - Söylesen Anne

Söylesen Anne


Anne!
Beni neden doğurdun
Neden beni bu hayatın
Uçurumuna bıraktın.
Bu puslu dünyada
Ben şimdi neylerim
Söylesene Anne!

Yaşamın nasıl olduğunu
Sen bile öğrenemedin
Ben bu yaşamla
Bunca hüzün ve vahşetle
Nasıl başedebilirim.
Bu köhne dünyada
Nasıl gülebilirim,
Nasıl yaşayabilirim
Bu koca ömre nasıl sığabilirim.
Söylesene Anne!

Bana zor geliyor Anne!
Daha dün doğdum
Bugün acılar pençesindeyim
Izdırıpların içerisinde,
Hüzünler okyanusunda,
Avutulmaya çalışılıyorum
Ben bunlarla başedebilir miyim?
Söyledene Anne!
Peki Anne!
Bu vahşetler ne,
Bu savaşlar,
Bu isyanlar,
Açtığım her tv kanalında
Zulmün, acının,
Gözyaşlarının
Resmi var.
Bunlar nedir
Söylesene Anne!

Kim bu maktuller
Ya bu katiller
Söylesene Anne!
Ölende öldürende
İnsan değil mi?
Neyi paylaşamıyorlar
Neyin peşindeler
Vahşetten de zevk alınır mı?
Söylesene Anne!

Bak Filistin'e, Irak'a,
Ve daha nicelerine
Hergün bir yığın ölüm haberleri
Ve bir yığın izleyenler var.
Bu nasıl bir yaşam ki
Bana da reva gördü Mevlam.
Bende bu yaşamın bir parçasıyım artık.
Alışmalıyım Anne!
Alışabilir miyim
Söylesene Anne!