Abdulkadir Saylan - Kırık Sokaklar

Kırık Sokaklar


Bir kentin kırık sokaklarında büyüdüm.
Bir acının ortasında
Yani sensiz
Yani kimsesiz
Bir sokagın soğuk köşelerinde

Bazen sen gelip geçerdin
Gözlerimin yangınından
Bazen bir yanlızlığın ortasından
Yani sen
Yani ben
Bir sokağın kuytu köşelerinde.
Belki bir gün biter bu ızdırabım
Bu yanlızlık
Bu çile
Bu soğuk
Bu tipi
Bu ayaz
Belki birgün
Biter bu kırık sokağın taze anıları.

Yani sen gelirsen
Bu karlar erirse
Buzlar çözülürse
Bu acı dinerse.....

Ve bil ki
Birgün geleceksin