Abdulkadir Saylan - Çocuklar Ağlamamalı

Çocuklar Ağlamamalı


Anne bak!
Bu çocuk ağlıyor.
Söylesene Anne,
Çocuklar neden ağlar.

Anne bu çocuğa bir bak sana,
Ayakları çıplak
Kan revan olmuş.
Elbiseleri ise yırtık
Paramparça.
Söyle sene anne!
Bu çocuğun babası yok mu?
Neden kimsesiz
Neden böyle çaresiz?

Anne bak!
Çocuk adamdan para istiyor,
Adam ise çocuğa
Haince bir bakış vuruyor.
Hayır anne adam çocuğu
Tekme tokat dövüyor
Neden!
Neden!
Neden Anne! Yazık değil mi! ...

Söylermisin Anne,
Bu adamın hiç çocuğu yok mu?
Bu adamın hiç yüreği yok mu?
İnsan olan böyle yapar mı
Yapar mı böyle Anne!

Anne,
Babam da beni döver mi?
Birgün benimde yırtılacak mı elbiselerim?
Yoksa bende mi bu çocuk gibi olacağım.

Anne bak,
Benim biraz param var
Hani babam harçlık vermişti ya
İşte bu paramı bu çocuğa vereyim mi?
Ben yarın okulda
Simit yemem
Süt içmem.
Bütün param bu çocuğun olsun.
Belki biraz sevinir,
Mutlu olur,
Adamın vurduğu tokatları azda olsa unutur.
Belki artık ağlamaz.
Çünkü çocuklar ağlamamlı
Çocuklar ağlamamlı Anne!