Abdulkadir Saylan - Bir Çocuk Gibidir Gönül

Bir Çocuk Gibidir Gönül


İnsanın yüreği masum bir çocuk gibidir.
Önce görür, sonra sever, sonra sevgisi daha da büyür
Ve sonra bağlanır sevdiğine tutulup kalır öylece.
Gün gelir o gönül kırılır, üzülür,
Gün olur paramparça olur.
Öyleki dayanamaz gitmek ister,
Kaçmak ister, artık yeter der.
Gitmek için yola çıkar, belki de ilk adımı atar Sonra dönüp arkasına bakar.
Bir türlü o ikinci adımı atamaz
Tahammül edemez, dayanamaz.
Çünkü;
O masum, o çocuk, o tertemiz gönül
Bir kere sevmiş, bir kere bağlanmış
Bir kere her şeyden sevdiği uğruna
Vazgeçmeyi göze almış.
Bu yüzden ne yapsa da gidemez.
Çünkü bir çocuk gibidir gönül
Ne olursa olsun söz dinlemez.