Abdülkadir Paksoy - Ağaçlar Gibi

Ağaçlar Gibi

Emeğin örsünde umudu dövdü
Üleşmenin göğsünde dostluğu
İnsandı o insanı sevdi
Onur'a çifte su verdi

Dikenler içinden gülleri derdi
Balçık içinden güheri
İğneyle kayalar deldi
Sevgiye has bir kimlik verdi