Abdulkadir Öğdüm - Sokak, Durak Ve Son

Sokak, Durak ve Son


Bir sokak biliyorum, aşk denizine nazır,
Kendi kehribar rengi, çocukları firûze...
Bu sokakta söylemler kalplerde yankılanır,
Küçük eller sımsıkı, büyükleri gözgöze...

Bir durak biliyorum, varmayagörsün insan!
Ne bir bekleyeni var ne de uğrar dolmuşlar...
Kazımışlar çiviyle saçlarını senin san,
Altın lepiskaları bu mahlede yolmuşlar!

Şimdi ne sokak kaldı ne durak ne Deruni...
Bir deli baştı kopan, sahipsiz kaldı huni...