Abdulkadir Öğdüm - Ölüm Türküsü .

Ölüm Türküsü


......................... Kirvem, Alaaddin Kotan'a...

İnsan bu... Bir emirlik yeryüzünde seferî
Sön denmişse yolunca dizilen kandillere
Nasıl yürüsün insan, dizden düşmüşse feri

Ey yolcu! Malı mülkü sen hâlâ kendinin san
Yol çatınca girdaba düşer dilden dillere
Muvakkat bir ırmağın sırtında yüzen insan


Ömür... Yarını var mı bilinmez, dünü vardı Ecel yorgun olsa da peşindedir beşerin
Gaiplerden yükselir ses; vâden bu kadardı

Kopar film, solar beniz, kesilir ılık nefes
Sürer son sefasını üstünde teneşirin
Ve gelir hasat vakti son bulur fâni piyes


Şimdi sen derviş baba... Şimdi sana dur dendi
Yetim kaldı dairen, yastığın, çorba tasın
Neşen de efkârın da üç günlük ömürdendi

Dün gittiler, bugün de gidecekler, yarın da
Sen alnında zâhitlik mührün ile yatasın
Gezesin Peygamberin şerefli diyarında