Fesih Öldü Dediler
Geçmişti dallarından bahçedeki dikenli,
Gecenin üç buçuğu, Fesih öldü dediler...
Söğütler çıldırmış, gök toplamıştı süsünü,
Oysa o her fırsatta sükûtu öğütlerdi
Ve yalnız yıldızlara söylerdi türküsünü...
.............Adi çıhmış gara diye toprağın,
.............Gülümi besliyen gara olur mi?
.............Sordum gayesini yeşil yaprağın,
.............Dedi; aysız göğe heç gurt ulur mi?
.............Mehşere merduvan dayadi bu gam,
.............Galmadi dertli dairemde halgam,
.............Bir yas yüklenmişem, güz kokar dalgam...
.............Bülbülden geçtık da, Gül gurtulur mi?
Derdi; bir duvar gibi yıkılırım bir gece,
Gürültümle uyanır, korkar, bakışırsınız,
Kimi kendine gelir, kimine de bilmece...
Bir feyzle haykırdı ki, bir Erzurum uyandı,
Gülüne gitti Fesih... Fesih öldü dediler!