Abdulkadir Karaman - Yurdumun Hali

Herkes birbiriyle küskün,dâvalı
Hayret! Ağa ırgat ile kavgalı,
Düşmanlar bu hâle çalar kavalı,
İhânetin çok ağırdır vebali,
Ne olacak benim yurdumun hali?

Sokaklarım teslim yılan,çiyana,
Görseniz yurdumu soyan soyana,
İmkansız rastlamak kâni,doyana,
Hâlinden habersiz mağdur ahâli,
Ne olacak benim yurdumun hâli?

Âdalet oyuncak olmuş,oynarlar,
Dürüst kimse yandı,tutup kıyarlar,
Ne yapsan yap düzen tutmaz ayarlar,
Yitirmişiz,çok zor bulmak kemâli,
Ne olacak benim yurdumun hâli?

Yapanın yanına kalır yaptığı,
Büyüklerin helal haram kaptığı,
Kulların belirsiz kime taptığı,
Hiç kimse düşünmez sorgu,suâli,
Ne olacak benim yurdumun hâli?
Dillerden hiç düşmez Allah'ın adı,
Tesiri mi? Yoktur,bir adı kaldı,
Kim inkar ederse makbul,yaşadı,
Çok yakında gibi hakkın zevâli,
Ne olacak benim yurdumun hâli?

Büyük gibi olsa idi büyükler,
Sırtımıza vurulmazdı bu yükler,
Fırsatını bulan yükler de yükler,
Tükendi milletin sabrı,mecâli,
Ne olacak benim yurdumun hâli?

Ayaklar altına düşmüş yüceler,
Onlara tahakküm eder cüceler,
Sardı her yanı gardiyan geceler,
Dolaşır dururuz esir misâli,
Ne olacak benim yurdumun hâli?

Düşkünlerin kâlbi köz,kan ağlıyor,
Fark etmiyor kimse,hicran çağlıyor,
Umudunu Yaradan'a bağlıyor,
O bilir, perişan yurdumun hali.
Kurtar esaretten artık hilâli,