Abdulkadir Karaman - Yapı Kapı Anahtar

Giden, gelen ardından inleyen hep ağlayan;
Gideni usanmadan bekleyen, gelmese de...
Ayrılığı umutta teselliye bağlayan
Kapılar var, çalanlar gerçeği bilmese de...

Kapılar var: kâlplerden gökyüzüne açılan
Kâinata, bıkmadan, kapılar var nur saçan
Kapılar var: sırlardan sonsuzluğa saçılan
Kapılar var: açınca etrafına kor saçan.

Kimi çiçek, kimi gül; kimi kapılar mermer
Kimi zindan, göğsünde, kendisine tutsaktır
Kimi hâzinesinde kendi kendini bekler
Kimi kadrin bilmeyen ricâlara yasaktır.

Kapılar var; sonsuzu yüreğine yükleyen
Açılınca kapanmaz, kapanınca açılmaz.
Umudu uzaklarda, kavuşmayı bekleyen
Yalnızlığa hükümlü, bir el gelip de çalmaz.

Kapılar var; çilekeş, kahrına dayanılmaz
İçini bıkmaksızın hissizlere boşaltan
Kapılar var: mührünü vurduğunda yanılmaz
Geleceği besleyen, geçmişini yaşatan.

Göz bir kapı; özlere işleyen duyguları
Söz bir kapı; gözlerin kilidini zorlayan
Bakışlar, hep kapalı kâlplerin anahtarı
Gülüşler, kıraç gözün eşiğinde turlayan.

Aradığı bir kapı, her kapıyı çalanın
Bulmak için ömrünü isrâf eder her yerde.
Gurbetinde yolcusu bilmediği sılanın
Kapaklanır bin kere kapılara seherde.

Kapılar var çileli, anahtarı gözyaşı
Kapılar var: kapansa, açılması zor olan Kapılar var: başlatan ve bitiren savaşı
Var olduğu bilinen; yokmuş gibi sır olan.

Sığınak kapıları umutlarda limanlar
Yorulmuş yüreklerde hüzünle yosunlanmış
Derinde bir sızının ilacı bir zamanlar
Bir gözdür gün yüzlerin sihriyle füsunlanmış.

Köklerden lezzetlere bir kapı var ıtırdan
Renk renk çiçek açarak bekler hep sevdiğini
Ne yüzü, ne gözleri çıkmaz aslâ hatırdan
Aldığını saklar hep, unutur verdiğini.

Bir kapı, çiçeklerin cezbeden endâmında
Kendinden geçer gören, felç eder bakışları
Kapanır, âh açılsa; ümitler encâmında
O kapının silinmez esrarlı nakışları.

O kapı, bu kapı; en esrarengiz şu kapı:
Eşiği yüzlerdendir, anahtarı sevgiden.
Kapanırsa, kâlpleri kaplar elem serâbı
Bazı kapılar var ki; dönmez geriye, giden.

Ahşabın her türünden, kapılar var altından
Arkasında sırları saklayan can pahası
Kapılar var: ebedî vazgeçmeyen andından
Kapılar var sevincin, elemlerin sahası.

Ekmek kapısı ekmek, iş kapısı iş verir
Dost kapısı sığınak, el kapısı imtihan.
Yâr kapısı mihraptır, âsileri çevirir
Gönül kapısı aşkı, burcunda tutar nihan.

Çalınınca yüzlere açılmayan kapılar...!
Hangi sihirli sözdür, açacak olan sizi?
Anahtarlar olmasa, sarp olurdu yapılar
Kapılara okuyun giriftar içinizi.