Abdulkadir Karaman - Vasiyet

Övmüş, var eylemiş Hudâ
Ona tek denk o dünyada
Hayâlimde, o rüyamda
İnsanlara canım fedâ.

Balçık aslı, nur gerdanlık
Etmem kötülük, düşmanlık
Bir incitsem, yer pişmanlık
İnsanlara canım fedâ.

Saf sevgiyle tartıldı o
Sevgiden yaratıldı o
Muhabbet donatıldı o
İnsanlara canım fedâ.

Yaratan'ın gözü, insan
Var oluşun özü insan
Kainatın közü insan
İnsanlara canım fedâ.

Mühim değil ırkı, rengi
Odur âlemin âhengi Var mı bir benzeri, dengi?
İnsanlara canım fedâ.

Hakkı kendi hakkım gibi
Ayrı halktan, halkım gibi
Muhabbetim salkım gibi
İnsanlara canım fedâ.

Ne dini, ne de mezhebi
Müslüman, ya da ecnebi
Ayrı ayrı olsun rengi
İnsanlara canım fedâ.

Nolur sizde kucaklayın
Sevdamı dünyaya yayın
Kınayanları duymayın
İnsanlara canım fedâ.

Bende bir insanım,insan
İnsan âleme baş ihsan
Nefret duyup etmem isyan
İnsanlara canım fedâ.