Abdulkadir Karaman - Tarif

Gökyüzüne ahenk benim
Yeryüzüne mihenk benim
Aykırıya tek denk benim
Müjdelerin kesretiyim.

Aşk her âzamda hürüklü
Duygularım var körüklü
Tohumum...sevgiyle yüklü
Ben toprağın hasretiyim! ..

Aşkla itirazsız yanan
Her tür mihnete dayanan
Gurbeti sılası sanan
Sılasızlar gurbetiyim.

Malım, mülküm var diyordum
Her nefesim kâr diyordum
Her gülene yâr diyordum
Güvenmenin mihnetiyim.

Yaralıya ilaç kimse?
Menzillere kulaç kimse?
Teselliye muhtaç kimse?
Ağlayanın servetiyim.

Değer bilirdim kendimi
Yokmuş, aradım dengimi
Yaptım nefsimle cengimi
Yenilginin zahmetiyim.
Şüphe kıraç, iman taçmış
Doğru tahkike muhtaçmış
Bilen şüpheliden kaçmış
Şüphelerin töhmetiyim.

Aramakla bulunmayan
Söze, göze alınmayan
Adı, sanı bilinmeyen
Yiğitlerin şöhretiyim.

Hakim, mahkum vicdanımdır
Varlık, yokluk hep gamımdır
Acı, tatlı ikramımdır
Dünyaların lezzetiyim! ..

Güçlülerin çekindiği
Zayıfların yekindiği
Haksızların sakındığı
Adaletin izzetiyim.

Aşıkların çilesiyim
Duyguların sılasıyım
Özlemlerin cilasıyım
Şansızların kısmetiyim.

Hasretiyim, hasretiyim
Ben toprağın hasretiyim
Sılasızlar sılasıyım
Gurbetsizler gurbetiyim.