Abdulkadir Karaman - Söz Ustası

Bana şair derler, sözün kileri
Emrime verilmiş, kelimeleri
Acı, tatlı duygularla boyarım
Ölçerim, biçerim sır cümleleri
Mâhirane gediğine koyarım.

Şairim bir şair olmaya ama
Sanmayın her sözüm ustaca, îma
Kendimi özsöze kurban sayarım
Yüreğim doğuştan yalana âmâ
Yalan konuşmaktan, hicap duyarım

Şair; söz ustası, duygu mimarı
Hece, hece; cümle, cümle îmarı
Sözü giyindirir, sözü soyarım
Önce kendi yanağıma şamarı
Vurur, sonra gayrılara kıyarım.