Abdulkadir Karaman - Sensiz Ankara

İçimde acılar
Yanaklarımda gözyaşları
Gözlerimde hayâlin
İlk defa sensiz dolaştım
Bu akşam Ankara'yı
Sanki senmişsin gibi
Çekerek içime
Unuttuğun pakette kalan
Son sigarayı.

Her hatırlayışımda seni
Yeniden depreşiyor
Vazoda solan çiçekler gibi
Başlıyor canım solmaya
Niçin böyle ansızın Ayrılmaya
Ve gitmeye karar verdin
Boyayarak içimi acılara.
Biliyorum
Sende iyi biliyorsun
Mümkün değil
Sen olmadan tedâvi etmem
Ve sarabilmem
Kalbimde açılan yarayı.

Anladım bundan sonra
Hep sensiz
Ama içim hep seninle
Yaşayarak sensizliği zerrelerimde
Dolaşacağım Ankara' yı…