Abdulkadir Karaman - Rüyada Çağrı

Rüyama girerek her gün, her gece
Özlemin bıktırdı, tez gel diyorsun.
Bitsin şu dargınlık, bitsin işkence
Affeyle, incitmem, söz, gel diyorsun.

Engeller art arda, yalnız aşamam
Anladım, mucize sensiz yaşamam
Sırrımı kimseyle, yok, paylaşamam
Kördüğüme döndüm, çöz, gel diyorsun.

Çığ gibi, üstüme düşer hasretin
Ümit var ol deme, olamam metin
Çekemeye razıyım, ne var mihnetin
Yaptıklarım için, kız, gel diyorsun.

Rahat vermez, kabus dolu sorgular
Vicdanım suçlusun der, hep yargılar Baş kaldırdı sensizliğe duygular
Asi yüreğimi, ez, gel diyorsun.

Dinle beni, anla çok zor durumum
Vücudum sancılı, felçli şuurum
Tepele, önüne saçtım gururum
Geçemem ben senden vaz, gel diyorsun.

Mutsuzsum, inanma, inkar etsem de
Tehditkar hayalin her an ensemde
İçim yanar hâlâ, söndü desemde
Söndürmezsen sönmez, köz, gel diyorsun.

Dertliyim, dermanı seninle olmak
Kader değil ayrı kalarak solmak
Kararım katidir, yok bıkmak, yılmak
İnan bana, yapmam naz gel diyorsun