Abdulkadir Karaman - Mühendisin Şiiri

Gözlerinin izdüşümü
Yüreğimde boy kesitte.
Kuşbakışı bakışların
Ruhumda hep plankote.

Süzüşlerin rasathane
Gülüşlerin gözlemevi
Suskunluğun bin bir denklem
Gözlerinse ev ödevi.

Bir kaç keşfi yapmaksızın
Hislerime düşme, sarptır
Kaç kere deprem geçirdi
Dikkat et, viran haraptır.

Duygu virajlarımda hiç
Sürat sınırını aşma
Park ederken boş kâlbime
Uzak dur, fazla yanaşma
Hırçın yağmur gibi yağma
Çok korkarım feyezandan
Güz güneşi gibi doğma
Yeni kurtuldum hazandan

Yol yok ise yüreğime
Gözlerinle tünel kazı.
Dönmek istersen geriye
Ol virajlarıma razı.

Duygu doruklarıma
Tırman keçi yollarımdan
Sakın geçmeye çalışma
Taşkın yapan sularımdan.

Duygularım flambajlı
Hayallerim sehim yaptı
Deprem gibi bakışların
Sömellerimi çarpıttı.