Abdulkadir Karaman - Kelebek&kalem

Bir kelebek ve bir kalem
Kalemin tehdit,kelebeğin kan adı
Buluttan kanadına
İki kere dokuz yazdı
Neden niçin yazdıysa kalem

En delişmen çağıydı
İki kere dokuz
Tutuklu kelebeğin
Gün budama bıçağıydı

Kanadı
Kelebeğin
Gökkuşağı kanadı
Döküldü sevincin umuttan avucuna
Bileylendikçe bileylendi
Kelebeğin körelmiş özgürlük inadı
Bahçeler
Ümit nakışlı
Çiçekler
Nâzende bakışlı
Başladı dilek orucuna

Ufkuna kelebeğin
Diriliş şafağı muştusu çöktü
Umutlu kelebek
Düşleri çelenk
Hayalinden paslı çiviler söktü

Gözlerini dikip yüreklere
Dinledi prangalı çığlıkları
En güzel sözleri söyleyerek göklere
İçine gömdü sığlıkları
Kim bilir kaç kere