Abdulkadir Karaman - Kardelenler Delisi

Çıka çıka usandım içimdeki dağlara...
Harcadım tüm gücümü, menzile eremedim!
Kaptırdım benliğimi hülyamdaki çığlara...
Kardelenleri rüzgar derdi ben deremedim!
Atıldım değersiz bir pul misali sığlara.

Ne sebepse, yaz günü tutuldum tipilere?
Karıncalandı ruhum, yüreğimse paslandı...
Ne kadar çok istedim, çıkamadım göklere!
Gökkuşağım boş yere duygulara yaslandı...
Ağladım teselliye duygusuz şimşeklere.