Abdulkadir Karaman - Kara Bahtsızlar

Aç,açık yaşamak bahtımız oldu
Gören yok,duyan yok perperişanız
Fakirlik,sefâlet tahtımız oldu
Gören yok,duyan yok perperişanız.

Çile...! ? çekin biter,çekin diyorlar
Malsa,mal; cansa,can,verin diyorlar
Bir hırka,bir lokma senin diyorlar
Gören yok,duyan yok perperişanız.

Sonucu bilmeden her yöne estik
Dost,düşman demeden herkesle küstük
İstikbâlimizden ümidi kestik
Gören yok,duyan yok perperişanız.

Büyükler bitmeyen zevki,sefâda
Küçükler ah eder cevri,cefâda
İmdat deriz,kimse gelmez imdâda
Gören yok,duyan yok perperişanız.

Büyük delik,küçük reçete yama
Haramlar,yasaklar bal,kaymak mama Çapul,vurgun,soygun..! ? diyenler dama
Gören yok,duyan yok perperişanız.

Yetkili,yetkiyi kendine yontar
Yetkisiz,her yerde üreyen mantar
Değerler bozulmuş,ayarsız kantar
Gören yok,duyan yok perperişanız.

Adâletin adı var kendisi yok
Garipler ah eder,hiç kimsesi yok
Başların kahrı çok,bir gölgesi yok
Gören yok,duyan yok perperişanız.

Ne güvencemiz var; ne iş,ne aş var
Hânelerde yangın,gözlerde yaş var
Hak arayanlarda bitmez savaş var
Gören yok,duyan yok perperişanız.

Kara bahtsızlarız,özümüz sızlar
Çalar umutları resmî hırsızlar
Lâneti,küfürü duymaz arsızlar
Gören yok,duyan yok perperişanız.