Abdulkadir Karaman - İstanbul'da Denizim

Denizden karaya, karadan denize
Hafif bir rüzgar esiyor
İçinde sevdalılardan misk ıtırlar
Boğazdan
İçime doluyor bayıltan deniz ve çiçek kokuları
Yaşarken bir mavi günü daha
Artakalmış büyülü yazdan
Mahvediyor kalbimi ayrılık şarkıları…

İstanbul'da denizim
Denizimde İstanbul!
'Bensizliğe alışkın”
Derim niye sensizim?
Kördüğüm gibi durur
Benzimde İstanbul!

Her zerremde özlemi
Her bakışım boğaz manzarası.
Yüreğim ikiye bölünmüş
Alabora olmak üzere bir gemi.
Sevgimin özlemlerle dövülür her iki yakası
Köprüler birleştiremez canımı
Kuşatmış İstanbul
Her yanımı. Ne amansız ayrılıkmış İstanbul ayrılığı
Ne kara sevdâymış İstanbul sevdâsı…

Masmâvi bir kavuşma
Kıpkızıl bir ayrılık
Her ân yaşadığım hicranın özeti.
Gözlerimde sevincim, neşeli bahar hâli
Yüreğimde sevginin lezzeti
Suların yüreğinde yüzülen yalnızlık
Bir martı kanadında süzülen yalnızlık
Kaçar gibi bir terk ediş örseleyen, canı
Kimin umurunda bu terk edişin vebâli
Yaşıyorum uzakta…
Yaşatmaya yeterse İstanbul'un hayâli.

Marmara'dan bir bakış
Olmak bile güzeldir…
Her yerim İstanbul'la nakış nakış
İstanbul'u seyretmek için her ân
Marmara'da bir dalga kalmak güzeldir…
İstanbul sevgisi çâresiz sevgi
Yaşamak kadar İstanbul'da
Ölmek güzeldir…