Abdulkadir Karaman - İki Elim Yakanda

Silemezsin; yüreğim silmek istemedikçe,
Yüreğimden sevgini, gözümden hayâlini;
Kâlbim gözyaşlarıyla yazar göğe dilekçe…
Nasıl taşıyacaksın, bu aşkın vebâlini?

Sensiz geçen her zaman, içime hicran yağar…
'İki elim yakanda, ” bil ki sonsuza kadar,

Sensizlik hançerinin iliklerimde ucu..
Her şeyi döktün, kırdın; düşünmeden sonucu…
O günden beri kâlbim tutar ölüm orucu
Görmeni hiç istemem, hâlimin son hâlini…

Ayrılığın zehriymiş, meğer aldığın karar
'İki elim yakanda, ” bil ki sonsuza kadar,